လူတစ္ေယာက္အတြက္ အိမ္ဆိုတာ သူ႔ဘ၀ ရွိတဲ့ ေနရာလား? သူ႔အေမ ရွိတဲ့ ေနရာလား?
ငယ္ငယ္ကတည္းက မိဘ နဲ႔ ေ၀းကြာတဲ့ အရပ္မွာ ႀကီးျပင္းခဲ့သူမို႔ အိမ္ ဆိုတာဟာ လြမ္းစရာ တစ္ခုပါ။
ေက်ာင္းေနစဥ္ ေက်ာင္းသားဘ၀ မွာေတာ့ ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းပိတ္ရင္ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးက အိမ္ကို ေႏြရာသီေရာက္တိုင္း အေပ်ာ္ေတြ နဲ႔ ေပြ႔ဖက္လို႔ အေမရွိရာ အိမ္ကို ျပန္ျဖစ္တယ္။ အေမ နဲ႔ အိမ္ကို ခြာလာၿပီးေတာ့ အေမကိုလြမ္းတဲ့ စိတ္လား၊ အိမ္ကိုလြမ္းတဲ့စိတ္လား၊ အေမ နဲ႔ အိမ္ကို လြမ္းတဲ့ စိတ္လား ေတာ့ မသိဘူး။ အိမ္ ကို လြမ္းေနတတ္တယ္။ ကိုယ့္ဘ၀ အတြက္ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ေလးတစ္လံုးကို မပိုင္ဆိုင္ေသးတာရယ္၊ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလးထဲ မွာ ကိုယ့္ခ်စ္သူ နဲ႔ တူတူ ေနခြင့္မရွိေသးတာရယ္ေၾကာင့္ အခုအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္အတြက္ အိမ္ ဆိုတာ အေမ ရွိတဲ့ အိမ္ လို႔ပဲ သတ္မွတ္လို႔ ရေသးတယ္ေလ။
ဒါေပမယ့္ ငယ္ငယ္က အေမ ကို ခ်စ္ေပမယ့္ တကၠသိုလ္တက္တဲ့ အ႐ြယ္မွာ အေမနဲ႔ သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္တာေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ထူးအိမ္သင္ ရဲ႔ အေမ့အိမ္ ထက္ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ ရဲ႔ အိမ္ ကို ပိုၿပီးႏွစ္သက္တတ္ခဲ့တယ္။ ဒီသီခ်င္းေလးကို ဆိုျဖစ္ခဲ့တယ္။ သီခ်င္းေလးထဲကလို အိမ္အျပန္ ဆီးႀကိဳတတ္မဲ့ ခ်စ္သူကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေမွ်ာ္လင့္ရွာေဖြေနခဲ့မိတယ္။
ေၾသာ္ အိမ္ကေလး တစ္လံုးပါကြယ္..
